Op het bekende drielandenpunt in Vaals staat een vierde grenspaal. Ooit was deze grenspaal bedoeld voor het kleine landje Neutraal Moresnet, een dwergstaat van 3,5 km² in de vorm van een taartpunt. Dit gebied heeft tussen 1815 en 1945 verschillende nationaliteiten gekend. Het boekje Zink van David van Reybrouck zoomt in op één enkele inwoner, genaamd Emil Rixen. Hij heeft de verschuivingen als geen ander meegemaakt. Emil heeft vijf nationaliteiten gehad zonder ooit te verhuizen: hij was burger van Neutraal Moresnet, ingezetene van het Duitse Keizerrijk, inwoner van het Koninkrijk België en staatsburger binnen het Derde Rijk. Voordat hij wederom Belg werd, is hij afgevoerd als Duits krijgsgevangene. Voor deze wisselingen van nationaliteit heeft hij zelf geen grenzen overgestoken; de grenzen zijn om hem heen opnieuw opgetrokken.
Het theatraal concert ‘Over grenzen’ liet zich inspireren door het persoonlijke verhaal van Emil. Met dit verhaal wilden de producenten reflecteren over de waarde en betekenis van grenzen en de omgang daarmee in het verleden, maar ook in deze tijd.
Het script van ‘Over grenzen’ werd gebaseerd op fictieve brieven en dagboekfragmenten.
In het decor prachtig weergegeven door gekleurde brieven die aan een stellage hingen en waarbij Marie Rixen elke keer naar een andere brief liep. De inhoud van de brieven vertelden het publiek het verhaal van Emil Rixen. Aan deze teksten liggen feitelijke gebeurtenissen ten grondslag uit het leven van Emil Rixen, de hoofdpersoon van het verhaal. Marie Rixen (prachtig vertolkt door Nina Willems) moet haar zoon Emil op vierjarige leeftijd afstaan ter adoptie aan de familie Pauly in Moresnet, zelf kan zij niet voor hem zorgen. Wanneer Emil er achter komt dat hij een adoptiekind is, gaat hij op zoek naar zijn echte moeder. Na WOI ontmoet de jonge Emil zijn toekomstige vrouw Jeanne uit Tilburg en sticht met haar een groot gezin met negen kinderen.
Tijdens de uitvoering, deskundig geregisseerd werd door
Robin Coops, vertelde Marie Rixen (Nina Willems) op onnavolgbare wijze de inhoud van de brieven en dagboekfragmenten die aan de stellage hingen. Hierbij werd zij op prachtige wijze muzikaal ondersteund door het A’Meuse Saxophone Quartet die haar letterlijk en figuurlijk begeleidden tijdens haar zoektocht over het podium naar informatie over haar zoon. De geweldige regie van Robin Coops, de gepresenteerde integere sfeer, de eenvoud van decor en kledij (Laura Wallrafen), het prachtige samenspel van A’Meuse met actrice Nina Willems, de voortreffelijk gekozen composities van Marijn Simons, Jean Lambrechts en Antoine Dawans zorgden voor een onvergetelijke avond in Ainsi Maastricht. Na afloop was er nog een mogelijkheid tot het nuttigen van een drankje in aanwezigheid van de volledige cast.
Muzikaal programma
Marijn Simons (*1982)
Léspoir pour quatuor de saxophones. Hommage à Joan Miró. Op. 30 (2005)
Jean Lambrechts (*1936)
Concert en quatuor pour quatre saxophones (ca. 1967)
– Ouverture Concertante (à Jef)
– En Blues (à Mike)
– Ménuet Interrompu (à John)
– Finale én pas d’âne'(pour un ami: ‘vrai âne’, dont je ne mentionne pas le nom)
Antoine Dawans (*1990)
Fragments (2014). Opgedragen an A’Meuse Saxophone Quartet
A’Meuse Saxophone Quartet
Annick Henquet – sopraansax
Jori Klomp – altsax
Adèle Querinjean – tenorsax
Thibault Collienne – baritonsa
Over grenzen was een productie van Stichting Maastrichtse Componisten in samenwerking met VIA ZUID.